Гельфанд Владимир. Дневник 1941-1946/пресса

موضوع تجاوزهای جنسی وحشیانه‌ی ارتش سرخ شوروی به زنان آلمانی بعد از فتح برلین در جنگ جهانی دوم، در روسیه‌ی دوران پوتین‌ به تابو تبدیل شده و امروز تحقیر تاریخ جنگ مجازات دارد. در منابع انگلیسی کنجکاوی و چند روایت از این تجاوزها را برایتان انتخاب کردم
بی‌بی‌سی در سال ۲۰۱۵ بخش‌هایی از خاطرات یک ستوان جوان روس به نام ولادیمیر گلفاند را نقل کرده و نوشته او علی‌رغم ممنوعیت برای نوشتن خاطرات در ارتش شوروی به جهت خطر امنیتی، با صراحت از سال ۱۹۴۱ تا پایان جنگ خاطرات خود را نوشته. گلفاند می‌نویسد او در فوریه ۱۹۴۵ در کنار رودخانه
اودر یک گروه از زنان آلمانی را دیده که در پی انتقام خون همسرانشان بودند. همرزمانش پیشنهاد کردند خنجر به واژنشان فرو برند اما او فقط در پی اعدامشان بود. در بخشی دیگر از این خاطرات مربوط به ۲۵ آوریل، گلفاند در کنار رودخانه اسپری گروهی از زنان آلمانی را دیده که چمدان و بقچه‌هایی
با خود حمل می‌کردند. او با زبان آلمانی دست و پا شکسته از آنها پرسیده چرا خانه‌هایشان را ترک می‌کنند؟ یک دختر زیبای آلمانی دامنش را بالا زده و به او توضیح داده: «در طول شب اینجا را سیخ زدند. پیر بودند. بعضی‌هایشان پر از جوش بودند و همه‌شان روی بدنم افتادند و سیخ زدند. کمتر از
۲۰ تا مرد نبودند» و مادر دختر به گلفاند می‌گوید «آنها جلوی من به دخترم تجاوز کردند و هنوز هم امکان دارد برگردند و دوباره به او تجاوز کنند.» دخترش خودش را به روی گلفاند می‌اندازد و به او می‌گوید «اینجا بمان، با من بخواب. هر کاری می‌خواهی با من بکن، اما فقط خودت!»
در یک دفترچه
خاطرات دیگر، نامزد یک سرباز آلمانی نوشته که چطور در یک زیرزمین که چند نفر در آن پناه گرفته بودند، توسط سربازان روس به طور وحشیانه مورد تجاوز قرار می‌گیرد و سپس برای در امان ماندن از تجاوز گروهی به هم‌خوابگی با یک افسر ارشد اهل لنینگراد پناه می‌برد. یک زن دیگر به نام اینگبورک

تعریف می‌کند که به دنبال پیدا کردن یک تکه ریسمان برای فتیله چراغ از زیرزمین به طبقه بالای خانه‌شان می‌رود که ناگهان دو سرباز روس در مقابلش ظاهر می‌شوند و به نوبت به او تجاوز می‌کنند. او می‌گوید تجاوز آنقدر رواج داشت که به زنان ۱۵ تا ۵۵ ساله دستور داده شده که آزمایش بیماری
مقاربتی انجام دهند و برای دریافت کوپن غذا به این آزمایش نیاز بود. سوابق این آزمایش‌ها نشان می‌دهد که در برلین حدود صد هزار زن و در کل آلمان حدود دو میلیون زن مورد تجاوز قرار گرفته‌اند. بر اساس قانونْ سقط جنین در آلمان غیرقانونی بود اما به دلیل موج فزاینده تجاوز جنسی به زنان دریچه‌ی کوچکی برای سقط باز شد. سوابق سقط جنین مربوط به ژوئیه تا اکتبر ۱۹۴۵ تنها در منطقه نوکولن (یکی از ۲۴ منطقه برلین) نشان می‌دهد که ۹۹۵ درخواست برای سقط جنین در این پوشه‌های آبی‌رنگ (که در یک کارخانه سابق مهمات‌سازی نگهداری می‌شده) ثبت و تایید شده. در یکی از این برگه‌ها
دختری با دست‌خط کودکانه‌اش شهادت داده که در اتاق نشیمن در مقابل چشم والدینش مورد تجاوز قرار گرفته.
این گزارش می‌افزاید بخش سیاسی ارتش نوزدهم شوروی که در امتداد سواحل بالتیک به آلمان می‌جنگید، اعلام کرد که سرباز واقعی شوروی باید چنان از نفرت پر باشد که خودش را با رابطه جنسی
با آلمانی‌ها خالی کند. آنتونی بیور تاریخ‌دانی که درباره سقوط برلین تحقیق کرده، اسنادی درباره این خشونت‌های جنسی در آرشیو دولتی اتحاد جماهیر شوروی یافته. این اسناد در اواخر سال ۱۹۴۴ توسط پلیس مخفی شوروی (NKVD) برای رئیسشان لاورنتی بریا و سپس برای استالین ارسال شده.
در این اسناد به تجاوزهای جنسی دسته جمعی در پروس شرقی و روش‌هایی که زنان آلمانی تلاش می‌کنند خود و فرزندانشان را بکشند تا از این تقدیر خلاص شوند، اشاره شده.
در مقاله‌ی دیگری که در سال ۲۰۰۹ در سایت رادیو NPR آمریکا منتشر شده از قول یک پزشک ارشد در بخش روان‌پزشکی دانشگاه گریفسوالد آلمان آمده که بر اثر تجاوز سربازان روس، زنان آلمانی حدود ۲۰۰ هزار کودک را باردار شده‌اند.
روزنامه گاردین هم در مقاله‌ای که در سال ۲۰۰۲ منتشر کرده، از قول ناتالی جس، خبرنگاری که وقایع ارتش سرخ در سال ۱۹۴۵ را گزارش می‌کرد، نوشته «سربازان روس به هر زن آلمانی هشت
تا هشتاد ساله تجاوز می‌کردند. این ارتش تجاوزکاران جنسی بود.» او تعریف می‌کند که سربازان ارتش سرخ گاهی آنقدر مست می‌شدند که نمی‌توانستند عمل سکس را انجام دهند و به جایش از بطری نوشیدنی استفاده می‌کردند که این عمل باعث جراحت شدید تعدادی از این زنانِ قربانی می‌شد. گاردین از قول
یک کهنه‌سرباز روس می‌نویسد: «همه آنها دامن‌هایشان را برای ما بلند کردند و روی تخت دراز کشیدند. (و به خود می‌بالد و می‌گوید) دو میلیون فرزند ما در آلمان به دنیا آمده‌اند.»
در این مقاله آمده، در همان زمان یک سرگرد ارتش شوروی به یک روزنامه‌نگار بریتانیایی گفته بود: «هم‌صنفان
ما آنقدر گرسنه‌ی سکس بودند که اغلب به پیرزن‌های شصت، هفتاد و حتی هشتاد ساله تجاوز می‌کردند.»
کمیته مرکزی کومسومول (سازمان جوانان اتحاد جماهیر شوروی) در گزارشی که در تاریخ ۲۹ مارس ۱۹۴۵ از جبهه اوکراین به دستیار استالین، مالنکوف ارسال کرد، گزارش کرده که در شب ۲۴ فوریه یک
گروه ۳۵ نفره از ستوان‌ها و فرمانده‌شان وارد یک خوابگاه زنان در روستای گروتنبرگ شدند، و حدس بزنید که چه شد! در دارلم برلین افسران شوروی به دیدار یک زن راهبه، یک کلینیک زایمان و یتیم‌خانه رفتند و به او در مورد نیروهای خط دوم هشدار دادند. پیش‌بینی درست از آب درآمد. راهبه‌ها،
دختران جوان، پیرزن‌ها، زنان باردار و مادرانی که تازه زایمان کرده بودند همگی با بی‌رحمی مورد تجاوز جنسی قرار گرفتند.

	روایت ستوان روس «ولادیمیر گلفاند» از «تجاوز جنسی» وحشیانه‌ی ارتش سرخ شوروی به «زنان آلمانی»/عکس

	‫۵٫۷۶۰ کلیک ‫۲۹٫۷۸۴
	این تصویر برای محل کار مناسب نیست.

	موضوع تجاوزهای جنسی وحشیانه‌ی ارتش سرخ شوروی به زنان آلمانی بعد از فتح برلین در جنگ جهانی دوم، در روسیه‌ی دوران پوتین‌ به تابو تبدیل شده و امروز تحقیر تاریخ جنگ مجازات دارد. در منابع انگلیسی کنجکاوی و چند روایت از این تجاوزها را برایتان انتخاب کردم بی‌بی‌سی در سال ۲۰۱۵ بخش‌هایی از خاطرات یک ستوان جوان روس به نام ولادیمیر گلفاند را نقل کرده و نوشته او علی‌رغم ممنوعیت برای نوشتن خاطرات در ارتش شوروی به جهت خطر امنیتی، با صراحت از سال ۱۹۴۱ تا پایان جنگ خاطرات خود را نوشته. گلفاند می‌نویسد او در فوریه ۱۹۴۵ در کنار رودخانه اودر یک گروه از زنان آلمانی را دیده که در پی انتقام خون همسرانشان بودند. همرزمانش پیشنهاد کردند خنجر به واژنشان فرو برند اما او فقط در پی اعدامشان بود. در بخشی دیگر از این خاطرات مربوط به ۲۵ آوریل، گلفاند در کنار رودخانه اسپری گروهی از زنان آلمانی را دیده که چمدان و بقچه‌هایی با خود حمل می‌کردند. او با زبان آلمانی دست و پا شکسته از آنها پرسیده چرا خانه‌هایشان را ترک می‌کنند؟ یک دختر زیبای آلمانی دامنش را بالا زده و به او توضیح داده: «در طول شب اینجا را سیخ زدند. پیر بودند. بعضی‌هایشان پر از جوش بودند و همه‌شان روی بدنم افتادند و سیخ زدند. کمتر از ۲۰ تا مرد نبودند» و مادر دختر به گلفاند می‌گوید «آنها جلوی من به دخترم تجاوز کردند و هنوز هم امکان دارد برگردند و دوباره به او تجاوز کنند.» دخترش خودش را به روی گلفاند می‌اندازد و به او می‌گوید «اینجا بمان، با من بخواب. هر کاری می‌خواهی با من بکن، اما فقط خودت!» در یک دفترچه خاطرات دیگر، نامزد یک سرباز آلمانی نوشته که چطور در یک زیرزمین که چند نفر در آن پناه گرفته بودند، توسط سربازان روس به طور وحشیانه مورد تجاوز قرار می‌گیرد و سپس برای در امان ماندن از تجاوز گروهی به هم‌خوابگی با یک افسر ارشد اهل لنینگراد پناه می‌برد. یک زن دیگر به نام اینگبورک تعریف می‌کند که به دنبال پیدا کردن یک تکه ریسمان برای فتیله چراغ از زیرزمین به طبقه بالای خانه‌شان می‌رود که ناگهان دو سرباز روس در مقابلش ظاهر می‌شوند و به نوبت به او تجاوز می‌کنند. او می‌گوید تجاوز آنقدر رواج داشت که به زنان ۱۵ تا ۵۵ ساله دستور داده شده که آزمایش بیماری مقاربتی انجام دهند و برای دریافت کوپن غذا به این آزمایش نیاز بود. سوابق این آزمایش‌ها نشان می‌دهد که در برلین حدود صد هزار زن و در کل آلمان حدود دو میلیون زن مورد تجاوز قرار گرفته‌اند. بر اساس قانونْ سقط جنین در آلمان غیرقانونی بود اما به دلیل موج فزاینده تجاوز جنسی به زنان دریچه‌ی کوچکی برای سقط باز شد. سوابق سقط جنین مربوط به ژوئیه تا اکتبر ۱۹۴۵ تنها در منطقه نوکولن (یکی از ۲۴ منطقه برلین) نشان می‌دهد که ۹۹۵ درخواست برای سقط جنین در این پوشه‌های آبی‌رنگ (که در یک کارخانه سابق مهمات‌سازی نگهداری می‌شده) ثبت و تایید شده. در یکی از این برگه‌ها دختری با دست‌خط کودکانه‌اش شهادت داده که در اتاق نشیمن در مقابل چشم والدینش مورد تجاوز قرار گرفته. این گزارش می‌افزاید بخش سیاسی ارتش نوزدهم شوروی که در امتداد سواحل بالتیک به آلمان می‌جنگید، اعلام کرد که سرباز واقعی شوروی باید چنان از نفرت پر باشد که خودش را با رابطه جنسی با آلمانی‌ها خالی کند. آنتونی بیور تاریخ‌دانی که درباره سقوط برلین تحقیق کرده، اسنادی درباره این خشونت‌های جنسی در آرشیو دولتی اتحاد جماهیر شوروی یافته. این اسناد در اواخر سال ۱۹۴۴ توسط پلیس مخفی شوروی (NKVD) برای رئیسشان لاورنتی بریا و سپس برای استالین ارسال شده. در این اسناد به تجاوزهای جنسی دسته جمعی در پروس شرقی و روش‌هایی که زنان آلمانی تلاش می‌کنند خود و فرزندانشان را بکشند تا از این تقدیر خلاص شوند، اشاره شده. در مقاله‌ی دیگری که در سال ۲۰۰۹ در سایت رادیو NPR آمریکا منتشر شده از قول یک پزشک ارشد در بخش روان‌پزشکی دانشگاه گریفسوالد آلمان آمده که بر اثر تجاوز سربازان روس، زنان آلمانی حدود ۲۰۰ هزار کودک را باردار شده‌اند. روزنامه گاردین هم در مقاله‌ای که در سال ۲۰۰۲ منتشر کرده، از قول ناتالی جس، خبرنگاری که وقایع ارتش سرخ در سال ۱۹۴۵ را گزارش می‌کرد، نوشته «سربازان روس به هر زن آلمانی هشت تا هشتاد ساله تجاوز می‌کردند. این ارتش تجاوزکاران جنسی بود.» او تعریف می‌کند که سربازان ارتش سرخ گاهی آنقدر مست می‌شدند که نمی‌توانستند عمل سکس را انجام دهند و به جایش از بطری نوشیدنی استفاده می‌کردند که این عمل باعث جراحت شدید تعدادی از این زنانِ قربانی می‌شد. گاردین از قول یک کهنه‌سرباز روس می‌نویسد: «همه آنها دامن‌هایشان را برای ما بلند کردند و روی تخت دراز کشیدند. (و به خود می‌بالد و می‌گوید) دو میلیون فرزند ما در آلمان به دنیا آمده‌اند.» در این مقاله آمده، در همان زمان یک سرگرد ارتش شوروی به یک روزنامه‌نگار بریتانیایی گفته بود: «هم‌صنفان ما آنقدر گرسنه‌ی سکس بودند که اغلب به پیرزن‌های شصت، هفتاد و حتی هشتاد ساله تجاوز می‌کردند.» کمیته مرکزی کومسومول (سازمان جوانان اتحاد جماهیر شوروی) در گزارشی که در تاریخ ۲۹ مارس ۱۹۴۵ از جبهه اوکراین به دستیار استالین، مالنکوف ارسال کرد، گزارش کرده که در شب ۲۴ فوریه یک گروه ۳۵ نفره از ستوان‌ها و فرمانده‌شان وارد یک خوابگاه زنان در روستای گروتنبرگ شدند، و حدس بزنید که چه شد! در دارلم برلین افسران شوروی به دیدار یک زن راهبه، یک کلینیک زایمان و یتیم‌خانه رفتند و به او در مورد نیروهای خط دوم هشدار دادند. پیش‌بینی درست از آب درآمد. راهبه‌ها، دختران جوان، پیرزن‌ها، زنان باردار و مادرانی که تازه زایمان کرده بودند همگی با بی‌رحمی مورد تجاوز جنسی قرار گرفتند.
	* mattrad رشتو ۲ سال پیش * داغ شده در بالاچه ۲ سال پیش
	۲ سال پیش
	/صفحه توییتر کیانوش سنجری

	Рассказ советского солдата Владимира Гельфанда о сексуальных насилиях Красной армии над немецкими женщинами

	Тема жестоких сексуальных насилий советской Красной Армии над немецкими женщинами после захвата Берлина во Второй мировой войне стала табу в современной России времен правления Путина и сегодня считается унижением российской истории войны. Я выбрал для вас несколько любопытных рассказов и источников на английском языке. BBC в 2015 году цитировало фрагменты воспоминаний молодого русского офицера по имени Владимир Гельфанд. Несмотря на запрет на писание дневников в Советской Армии из-за угрозы безопасности, Гельфанд смело вел свои записи с 1941 до конца войны. Гельфанд рассказывает, что в феврале 1945 года, на берегу реки Одер, он увидел группу немецких женщин, мстивших за своих мужей. Их пленили, и его сослуживцы предложили их убить, вонзив нож в влагалища, но он хотел только их казни. В другом фрагменте от 25 апреля Гельфанд видит группу немецких женщин с чемоданами и сумками и, используя немецкий язык, спрашивает их, почему они покидают свои дома. Прекрасная немецкая девушка, едва держащаяся на ногах, объясняет ему: "В течение ночи русские совершили надо мной изнасилование. Они были стариками. Некоторые из них были полными гнойными нарывами, и все они лезли на меня и насиловали. Не меньше 20 человек их было". И мать девушки говорит Гельфанду: "Они изнасиловали мою дочь прямо перед моими глазами, и они могут вернуться и снова насиловать ее". В еще одном дневнике... Каждая женщина старше 15 лет обязана пройти проверку на венерические заболевания, чтобы получить купон на продовольствие. История абортов в Германии, которые были нелегалтны, согласно законодательству, в то время, отражает ужасающие масштабы сексуального насилия над женщинами. Так, в период с июля по октябрь 1945 года только в районе Нойкёльн (одного из 24 районов Берлина) было подано и утверждено 995 заявок на аборт. В этих голубых папках (хранившихся в бывшем амуниционном заводе). На одном из этих листов девушка своим детским почерком свидетельствует, что она была изнасилована в гостиной перед глазами своих родителей. Этот отчет добавляет, что политическая часть советской армии, сражающейся вдоль побережья Балтики в Германии, объявила, что настоящий советский солдат должен быть настолько полон ненависти к немцам, что он может через половой акт выразить эту ненависть. Это ставило женщин в положение жертвы как средства для выражения ненависти советскими солдатами. В другом свидетельстве, один из русских солдат рассказывает о том, как в городе Грайфсвальд, находясь в состоянии алкогольного опьянения, они грабили и насиловали женщин. В некоторых случаях семьи были принуждены наблюдать за насилием над их собственными членами. Солдаты РККА собрали женщин из восьми различных областей и, в конечном итоге, изнасиловали их. На основе исследований и документов Антони Биора, историка, занимающегося исследованиями о падении Берлина, были обнаружены документы в архивах Советского Союза, касающиеся сексуального насилия. Эти документы, отправленные в конце 1944 года советской секретной полицией (НКВД) своему руководителю Лаврентию Берии и затем Сталину, описывают массовые сексуальные насилия на восточных территориях Пруссии и способы, которыми немецкие женщины пытались убивать себя и своих детей, чтобы избежать этой участи. В другой статье, опубликованной в 2009 году на сайте радиостанции NPR Америки, говорится о словах ведущего врача отделения психиатрии университета Грайфсвальда в Германии, который заявил, что в результате изнасилований советскими солдатами около 200 тысяч немецких женщин стали беременными. The Guardian также в статье 2002 года, ссылаясь на Натали Жасс, журналистку, репортёра о событиях Красной армии в 1945 году, написала: «Советские солдаты брали от каждой немецкой женщины восемь или девять частей тела и, наконец, насиловали её». "И в своих докладах они сказали: «Они не делали никакой разницы». Эти изнасилования проводились массово, и женщины любого возраста, от самых молодых до старых, не были исключением. С точки зрения идеологии коммунистической теории, которая гласила, что «все люди братья»." Солдаты Красной Армии также часто были настолько пьяными, что не могли осуществить половой акт, и вместо этого использовали бутылки для питья, что приводило к серьезным травмам некоторых жертв. По словам одного из опытных солдат РККА: «Все они поднимали для нас юбки и ложились на кровати. (И смеется над собой, говоря): два миллиона наших детей родились в Германии». В статье также утверждается, что в тот момент офицер советской армии сказал британскому журналисту: «Наши соратники были настолько голодными к сексу, что часто изнасиловали женщин шестидесяти, семидесяти и даже восьмидесяти лет». В отчете ЦК Комсомола (организации молодежи Советского Союза), отправленном 29 марта 1945 года заместителю Сталина, Маленкову, говорится о том, что в ночь с 24 февраля группа из 35 офицеров и их командиров посетила женское общежитие в деревне Гроттенберг. Их предупредили о них заранее. Офицеры Советской армии также посетили монахиню, родильный дом и детский дом в Дарлеме, предупредили их о силе солдат с фронта. Прогноз сбылся. Монахини, молодые девушки, старушки, беременные женщины и матери, только что родившие, все были подвергнуты сексуальному насилию безжалостно.